144.

Czy mimo, że jesteście zdrowi, chorzy to czujecie się samotni wśród ludzi, którzy Was otaczają?

Czy jeśli nie robicie dla ludzi, czegoś gdzie wcześniej spełnialiście ich oczekiwania, a oni uważają, że jest z Wami coś nie tak, pytają co się zmieniło między Wami?

Ale czy właśnie oni pomyśleli właśnie o Was w tym momencie, że może macie problem, myślicie w tym momencie o własnych potrzebach i o problemach które czas rozwiązać?

No właśnie... 

I to jest egoizm ludzi, który najczęściej występuje w dzisiejszych czasach.

Czy potraficie wymienić choć jedną osobę i jesteście pewni, że ta osoba o której pomyśleliście skoczyłaby za Was w ogień? 

Zawahałeś się?

A czy Ty sam jesteś w stanie wymienić osobę dla której jesteś w stanie zrobić naprawdę wiele?

Każdego dnia próbuje zrozumieć dzisiejszy świat, ale naprawdę momentami brak mi sił, bo wtedy zastanawiam się czy oni próbują zrozumieć mnie, czy znają mnie na tyle by móc usiąść, pomilczeć i zrozumieć? 

Moje myśli dzisiaj się na tym skupiają, ponieważ miałam sytuację, gdzie ksiądz, który przychodzi na kolędę ucieka od poważnej rozmowy z parafianem  posiadającym problem z którym chciałby się uporać... Gdzie zrozumienie, gdzie choć odrobinę empatii? 

Do tego w człowieku, który przyrzekał przed Bogiem, służyć, naśladować? 

Moim niezastąpionym i największym przyjacielem, dla którego nie jest obciążeniem mój problem jest mama i sam Bóg. Można mieć wielu znajomych, ale czy wśród tych ludzi potrafisz wymienić choć jedną osobę, która  słucha Ciebie z zainteresowaniem i zaczyna zastanawiać się jak poradzić sobie z Twoim problemem?

Przez samą mimikę twarzy, zachowanie można zaobserwować czy kogoś to w ogóle interesuje co mówimy i pragniemy się z nim podzielić. 

Dziś czuję się okey, tylko boli mnie brzuch, chyba z tych nerwów, które mnie ogarniają dzisiejszego dnia od rana.

Ale o godzinie 20 będę na koncercie i pragnę odpocząć od tego co mnie przytłacza dzień dnia.

Skąd się to wszystko bierze?